Biografía
" Aklımdan çıkmıyorsun,aklım çıkıyor,sen çıkmıyorsun.Olmuyor işte...
Bugün yine seni özlerken yakaladım kendimi.Demek ki içimde hala sana rastlayan duraklar var.Takvimler değişti, hasret yine aynı...
Oysa ikimizde aynı şeyi düşünüyoruz, ben seni, sen kendini ! Bazı günler hiç aklıma gelmiyorsun.İşte o günler iyiyim. Ama bugün o günlerden biri değil.Anlaşılan yarın yine devam edeceğim gözlerinden...
Dudağımın kenarında kabuk bağlamayan yara gibi oldun. Azıcık gülsem kan, gülmesem koca bir hüzünsün. Canımın içi, çok acıyorsun, acıtıyorsun... "
*
*
*
Ben ısınmak **** iki büklüm kıvrılsam yatağın ****e, bir sağa bir sola dönüp sinir etsem seni.
`şunu havalandırıp durma üşüyorum` diye kızsam sana, bütün yorganı üstüme çeksem.
Sonra kıyamasam sarılsam mesela. Ne bileyim, sabah uyandığımda ellerim saçlarında olsa, `İşe geç kaldın lan kalk` diye dürtsem seni, sen `Noluyo lan` diye tek gözün açık bakarken etrafa, saatin 8`i çoktan geçtiğini görüp fırlasan yataktan, o telaşlı şapşal halini izlesem sen evden çıkana kadar.
Benim icin en sevdiğin kravatı seçip gömleğimin yanına koysan.
O telaşla Gömleğini yanlış düğmelesen, arabanın anahtarını unutsan ama beni öpmeyi unutmasan. Sonra mesela, benden habersiz eve pahalı bir şey alsan, onun kavgasını etsek seninle. Sen yemeğe `Çok tuzlu olmuş` desen ama sırf ben yaptım diye hepsini yesen falan.
Eve gelen faturayı görünce aynı anda `Yuh! Ebesininki artık` desek, sen benim üstüme atsan suçu, ben senin.. `Saatlerce duş alırsan olacağı bu` diye yakınsam, özür dilesen ama yine yapsan.
Bütün huylarını bilsem, çıkarıp gelişigüzel ortalığa attığın kıyafetleri suratımdaki aptal ve sana alışmış ifadeyle toplasam..
Otursak seninle ,kafamız esince alsak rakımızı , balığımızı.Hazırlasak mezemizi, Zeki Müren çalsa radyoda, sana her bakışımda daha çok aşık olsam. Hafiften kafan iyi olunca, beni ne kadar sevdiğini sorsam, `Çoook` desen, yeterli be. Bir ömür yeterdi o bana. Vallahi bak..
*
*
*
Tam gogsunuzun ortasinda bir yeriniz aciyacak...
Evinizin sizi icine sigdiramayacak kadar dar oldugunu fark edeceksiniz...
Sokaga firlayacaksiniz...
Sokaklar da dar gelecek....
Tipki vucudunuzun yur*****ze dar geldigi gibi...
Ne denizin mavisi acacak icinizi, ne piril piril gokyuzu...
Kendinizi tasimayacak kadar cok buyuyecek, bir yandan da kaybolacak kadar kuculeceksiniz...
Birileri size bir seyler anlatacak durmadan....
'Onemli olan saglik.'
'Yasamak guzel.'
'Bos ver, her sey unutulur.'
Siz hicbirini duymayacaksiniz...
Gozyaslarinizdan etrafı goremez hale geleceksiniz.
O’ndan olmesini isteyecek kadar nefret edecek, az sonra kollarinda olmek isteyecek kadar cok seveceksiniz...
Hep ondan bahsetmek isteyeceksiniz...
'Olume care bulundu' ya da 'Yarin kiyamet kopacakmis' deseler basinizi kaldirip 'Ne dedin?' diye sormayacaksiniz...
Yalniz kalmak isteyeceksiniz...
Hem de kalabaliklarin arasinda kaybolmak... İkisi de yetmeyecek.
Gecmisinizi dusuneceksiniz... Neredeyse dakika dakika... Ama kotuleri atlayarak...
Onunla gectiginiz yerlerden gecmek isteyeceksiniz.... Gittiginiz yerlere gitmek...
Bu size hic iyi gelmeyecek... Ama bile bile yapacaksiniz.
Biri size icinizdeki aciyi sokup atabileceğini soylese, kacacaksiniz...
Aslinda kurtulmak istediginiz halde, o aciyi yasamak icin direneceksiniz.
Hayatinizin geri kalanini onu dusunerek gecirmek isteyeceksiniz...
Aksini iddia edenlerden nefret edeceksiniz...
Herkesi ona benzetip...
Kimseyi onun yerine koyamayacaksiniz...
Hicbir sey oyalamayacak sizi...
İlaclara siginacaksiniz... Birkac saat kafanizi bulandiran ama asla onu unutturmayan... Sadece bir muddet buzlu camin arkasindan seyrettiren...
Butun sarkıiar sizin icin yazilmıs gibi gelecek...
Bogaziniz dugumlenecek,dinleyemeyeceksiniz...
Uyumak zor, uyanmak kolay olacak...
Sabahi iple cekeceksiniz... Bazen de 'Hic gunes dogmasa' diyeceksiniz.
Ne geceler rahatlatacak sizi ne gunduzler...
Olmeyi isteyip olemeyeceksiniz...
Belki civi civiyi soker diye can havliyle onunuze cikana sarilmak isteyeceksiniz... Nafile... Dusuncesi bile tahammul edilmez gelecek...
Ruyalar goreceksiniz, gercek olmasini istediginiz... Her sicrayarak uyandiginizda onun adini soylediginizi fark edeceksiniz...
Telefonun calmasini bekleyeceksiniz... Aramayacagini bile bile... Her caldiginda yur*****z agziniza gelecek... Aglamakli konusacaksiniz arayanlarla...
Yur*****z burkulacak....
Caniniz yanacak....
Bir daha sevmemeye yemin edeceksiniz.
Hayata dair hicbir sey yapmak gelmeyecek icinizden...
Onun sesini bir kez daha duymak **** yanip tutusacaksiniz... Defalarca aradigi gunlerin kiymetini bilmediginiz icin kendinizden nefret edeceksiniz...
Yasadiginiz sehri terk etmek isteyeceksiniz...
Onunla hicbir aninizin olmadigi bir yerlere gidip yerlesmek..
Ama bir umut...
Onunla bir gün bir yerde karsılasma umudu... Bu umut sizi gitmekten alikoyacak...
Gel gitler ****de yasayacaksiniz...
Buna yasamak denirse...
Razi misiniz butun bunlara?
Hazir misiniz sonunda olup olup dirilmeye?
O halde asik olabilirsiniz.
PAKİZE SUDA
